شبیه سازی اجزای محدود و مطالعه تجربی تاثیر شعاع های ناحیه مخروطی، بر نسبت کشش و توزیع ضخامت هیدروفرمینگ قطعات مخروطی

کشش عمیق هیدرودینامیکی با فشار شعاعی، توانایی بالایی درتولید قطعات با هندسه های پله دار و با نسبت کشش حدی بالا، در یک مرحله، از خود نشان داده است. به دلیل اینکه در این فرایند، عامل شکل دهی، سیال پر فشار، مانند آب یا روغن می باشد، مزایایی حاصل می شود، مانند: توانایی ایجاد شکل های پیچیده روی ورق اولیه بر طبق شکل سنبه، افزایش نیروی اصطکاک بین سنبه و ورق و بنابراین امکان انتقال نیروهای بزرگتر در منطقه شکل دهی، توانایی اعمال فشار شعاعی در اطراف لبه خارجی ورق و روانکاری ناحیه تماس ورق و قالب در ناحیه فلنج و بنابراین حذف تماس فلز با فلز که منجر به کاهش اصطکاک و تنش های شعاعی شده که نهایتاً از پارگی زود هنگام ورق، جلوگیری می کند.این فرایند منجر به: نسبت کشش بالا، کیفیت سطح بالا، دقت ابعادی بالا و توانایی تولید قطعات با شکل های پیچیده، می-شود.این فرایند از پارامترهای زیادی تاثیر می پذیرد.مهم ترین این پارامترها ، فشار سیال داخل محفظه قالب یا مسیر فشار و پارامترهای سنبه هستند که باید به دقت، کنترل شوند. در این تحقیق، تاثیر شعاع های ناحیه مخروطی، روی نسبت کشش و توزیع ضخامت قطعات مخروطی در فرایند کشش عمیق هیدرودینامیکی با فشار شعاعی، با دو رویکرد کار آزمایشگاهی و شبیه سازی اجزای محدود در نرم افزار abaqus 6.9، مورد بررسی، قرار گرفته است. نتایج نشان دادند که شعاع راس سنبه بسیار موثرتر از شعاع گذر می باشد. به طوری که با افزایش شعاع راس سنبه، کمینه ضخامت، افزایش می یابد و توزیع ضخامت، یکنواخت تر می شود. به علاوه با افزایش شعاع راس سنبه، نسبت کشش می تواند به مقدار قابل توجهی افزایش یابد. واژه های کلیدی: کشش عمیق هیدرودینامیکی ، نسبت کشش حدی، قطعات مخروطی، شبیه سازی اجزای محدود